DWC: hoe de oorsprong van ons luxueuze wandtextiel ligt verankerd in mijn familieverhaal

Dutch Walltextile Company (DWC) staat internationaal bekend om het luxueuze wandtextiel voor de high-end interieuren. Maar het opzetten van een productiebedrijf in het high-end segment kwam me niet zomaar aanwaaien. Daarvoor heb ik een hele weg afgelegd. In deze blog deel ik graag met jullie hoe de oorsprong van DWC is verweven in ons familieverhaal.
Fundament in de bouw
Het verhaal van DWC begint bij de levendige ondernemersgeest van mijn vader, Sjouke Vogel. In zijn jaren als ondernemer in verschillende domeinen van de bouwindustrie kwam hij over de vloer bij de meest indrukwekkende landhuizen in de regio rond Heemstede, waar de muurvullende jachttaferelen nog aan de wand hingen. Onroerend goed in het luxe segment was zijn specialiteit. En zo raakte hij bekend met de high-end interieuren. Hij leerde begrijpen wat de klanten in dit segment wensten, wat ze belangrijk vonden. Hij leerde dat zij alleen genoegen zouden nemen met de allerbeste kwaliteit en de allerbeste service. Of ze daar een centje meer voor moesten neerleggen, leek nooit een punt. Mijn vaders ervaring zou uiteindelijk nuttig blijken bij de ontwikkeling van het luxeproduct van DWC.
Mijn vader was ondertussen altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, en nieuwe projecten om in te investeren. Zijn carrière zou niet eindigen in de bouwindustrie. In de jaren negentig verkocht hij zijn bouwbedrijf en stortte zich op een nieuwe onderneming.
Transitie naar textiel
Zodra hij een mooie kans zag, kocht mijn vader een textielfabriek, waar allerlei soorten stoffen werden geproduceerd. En ik werd er van het begin af aan ingezogen. Ik hielp overal waar ik kon. Of dat nou was bij de schoonmaak, het inpakken, de logistiek of het besturen van de machines. Ik leerde de fabriek, en de mensen die er werkten, op mijn duimpje kennen. Ik denk dat dit heel waardevol is geweest in het groeiproces naar mijn leiderschap binnen het bedrijf.
Van een handtas naar de muur
Onze eerste grote doorbraak kwam per toeval. Een van onze klanten klopte aan met een ongebruikelijk verzoek. Hij wilde een van onze stoffen, eentje die we normaal gesproken gebruikten voor lampenkappen, gebruiken als wandtextiel. Het materiaal waar het om ging heette Alcantara, een synthetische soort suède die veel wordt gebruikt in de bekleding van Formule 1 raceauto’s en luxueuze mode-accessoires zoals handtassen. Bepaald geen typische stof voor wandbekleding.
Maar mijn vader en ik lieten ons daar niet door afschrikken, en gingen direct met ons productieteam aan de slag met de ontwikkeling van een wandtextiel gemaakt van Alcantara. Hoewel daar heel wat heel wat research en development aan vooraf ging, bleek het uiteindelijke resultaat een succes. Hiermee zetten we de eerste stap naar een onderneming in wandtextiel voor de high-end interieuren.
Pionier in de wandtextielproductie
In het begin ging alles met vallen en opstaan. De methode die we hadden ontwikkeld om Alcantara op de muur te monteren, konden we niet zomaar klakkeloos overnemen voor andere stoffen. Urenlang bracht ik door in de fabriek met het testen van verschillende materialen en technieken, met verschillende voeringen, en verschillende snelheden op de machine. In eerste instantie geloofde ik dat we voor zelfklevend materiaal moesten gaan. Maar daar was niet iedereen het mee eens: de professionele installateurs die ik sprak, leerden mij dat ieder materiaal zo uniek is dat bij ieder een eigen aanbrengmethode vereist.
Ik had vanaf het begin af aan veel energie gestoken in marktonderzoek en de analyse van wandtextiel. Toch was ik nog relatief nieuw in de business. Ik realiseerde me dat ik er een specialist bij moest betrekken. Met zijn expertise zouden we nieuwe producten kunnen ontwikkelen met de hoogste kwaliteit.
Chris Speelman: de interieurspecialist
Chris Speelman draagt zijn hart op de tong. Dat had ik gelijk door, toen we elkaar in 2014 voor het eerst ontmoetten. Hij is niet bang om te zeggen wat hij denkt, of om kritiek te geven. En dat is precies wat ik zoek in een development partner. Ik verwacht volledige eerlijkheid. Als iets beter kan, dan wil ik dat weten. Ik had direct het gevoel dat Chris de persoon was die ons waardevolle inzichten kon brengen. Chris brengt zijn ervaring mee in de productie, verpakking en sampling van producten voor high-end interieuren. Ons partnerschap is belangrijk geweest in de business development. Met zijn hulp wonnen we al snel een pitch voor een groot renovatieproject.
Een naam voor de internationale markt
Het grootste deel van 2014 en 2015 hield ik mij bezig met research en development, en het leggen van het fundament van onze business. Maar ondertussen hadden we nog steeds geen naam.
Ik zocht een naam die kon voortborduren op het nalatenschap van mijn familie in de Nederlandse ambacht, maar tegelijk een internationale allure had. De naam Dutch Walltextile Company had het allebei. En met het gebruik van de initialen ‘DWC’ konden we ook internationaal makkelijk herkenbaarheid creëren.
Een stalenmap voor de show
Na een periode van ontwikkelen en testen had ik uiteindelijk acht materialen klaar voor gebruik. Die kon ik vast proberen aan de man te brengen. Er was alleen een ding dat ik over het hoofd had gezien: ik had helemaal geen stalenmap. Een typische beginnersfout. Die stalenmap was natuurlijk nodig voor mijn salespitch. Toen ik me dat realiseerde, ging ik gelijk aan de slag. Ik zie mezelf nog zitten op de vloer van de fabriek, druk met knippen, lijmen en binden. Mijn plan was om het boek zo groot en zwaar te maken dat handelaren het onmogelijk over het hoofd konden zien. Nog zo’n beginnersfout. De stalenmap werd zo zwaar dat het amper was te tillen. Niet bepaald praktisch voor de designers die het ding moeten meeslepen om de stoffen aan hun klanten te laten zien.
Intussen bleef nog steeds de grote vraag: hoe ging DWC het maken in de competitieve en exclusieve markt van het luxueuze interieurdesign?
Een netwerk opbouwen
We begonnen met het tentoonstellen van onze producten op nationale en internationale designbeurzen. Het opbouwen van een netwerk van handelaren had tijd nodig, net als geduld en doorzettingsvermogen. Een groot deel van 2015 en 2017 besteedde ik aan pogingen om onze stoffen in de winkels te krijgen.
Een van de grootste uitdagingen die hiermee gepaard ging? Indruk maken op de gevestigde interieurdesigners. In het verleden had ik al verschillende soorten salesbaantjes gehad. Ik wist wel ongeveer hoe ik mijzelf moest presenteren, en het bedrijf dat ik vertegenwoordigde. Maar dit keer moest ik rekening houden met het feit dat ik te maken had met het high-end, luxueuze segment. Ik kon niet zomaar bij hen aankomen in mijn oude shabby Volkswagen. Ik parkeerde mijn auto een paar straten verderop, en zorgde dat ik er feilloos uitzag als ik in mijn driedelige nette pak het kantoorgebouw binnenstapte.
Doorbraak met De Ru, Amsterdam
Na drie jaar hard doorbikkelen, kwam er een doorbraak via Nils de Ru, eigenaar van De Ru verf- en behangspeciaalzaak in Amsterdam. Hij was een van de eerste retailers die de producten van DWC had ingekocht, en nu deed zich een mooie kans voor: hij zou geïnterviewd worden door Residence Magazine. De toenmalige hoofdredacteur, Miluska van ‘t Lam, werkte aan een artikel over high-end muurbekleding. Nils bracht haar het verhaal van DWC, en dit was precies het soort validatie dat we nodig hadden om ons bedrijf in een opwaartse richting te duwen.
Gedreven door ambitie en geloof in het product
Uiteindelijk denk ik dat het doorlopende succes van DWC grotendeels te danken is aan onze creatieve, slimme en flexibele aanpak. We richten ons oog altijd op verbetering, waarbij ik zijdelings naar de concurrentie kijk, maar ook trouw blijf aan de DWC-manier: steeds net dat beetje extra inzet tonen, en een product produceren waar ik in geloof.
Voor meer informatie over het werk, de technieken en materialen van DWC kun je een berichtje achterlaten!